Hatay’da çadırda kalan emeklilikte yaşa takılan (EYT) Nuriye Güzel, 2 yıl önce yürüme engelli hale geldi ve şimdi depremzede. Şans eseri evlerinin yıkılmaması sonucu kardeşini evden yardımla çıkaran 70 yaşındaki Hatice Reyhanoğulları ise ilerleyen yaşı nedeniyle yürüyemeyen kardeşine çadırda bakmakta zorlanıyor. Reyhanoğulları, kardeşinin emekli maaşının bağlanmasını isteyerek, zorlandığı anı “Her Allah’ın günü yorgunum” diye açıkladı.

Hatay’da yaşayan engelli Nuriye Düzel ve kardeşi Hatice Reyhanoğulları, depreme birlikte yaşadıkları evde yakalandı. Evlerinin bulunduğu bina, depremde yıkılmadı ancak hasar gördü. Reyhanoğulları, engelli kardeşini, binadan; jandarmanın yardımı ile çıkarabildi. Depremden önce 1500 lira yaşlılık aylığı ile geçinmeye çalışan kardeşler, depremin ardından Antakya’daki Sevgi Parkı’nda çadırda yaşamaya başladı.

 Reyhanoğulları, yaşadıklarını şöyle anlattı:

“Çamaşırı için su taşıyorum. 5 litrelik 2 tane koyuyorum. Ne paramız var, ne pulumuz var. Ancak bir kadın 50 lira zekât verdi. Cebimde. (Depremden önce) Yaşlılık maaşı alıyordum, ev kirasını ödedikten sonra geriye kalan para ile yaşamaya çalışıyordum. Tüpçüye 3 tüp parası, eczaneye 400 lira borcum var. (Kız kardeşini hastaneye götürmek için kullandığı taksi) Araştırma hastanesine kız kardeşimi her gidip götürüp getirdiğimde 400 lira alıyor. Oraya da 400 lira borcum var.

Ne yardım eli uzanırsa ne yapacağımızı önerirlerse Allah razı olsun. Başka bizim planımız yok. Yapabilecek bir şeyimiz yok. 

Yolumuzda yürüyeceğimiz kimsemiz yok. Reyhanoğulları ise “Hükümete sesleniyorum, inşallah bize çare bulurlarsa, bu haliyle kardeşimin beze ihtiyacı var.

 Masrafı da çok. Hükümet el uzatırsa çok memnun oluruz. Maaşını versinler, biraz hayatımızı yürütebiliriz.Bu yaşımda her gün yorgunum. 

Çamaşırları yıkayacağım, su yok, ısıtıcı yok. Su taşıyorum. Temizlik, her gün yoruluyorum. Her Allah’ın günü ben yorgunum.”